Wprowadzenie do uroczystości odpustowej w 2018 roku
Siostry i Bracia!
Dlatego w procesie dewaluacji wielu zwyczajów, które ongiś były bardzo żywe, warto zastanowić się jakie jest znaczenie odpustu parafialnego.Odpust parafialny jest doroczną uroczystością rodziny parafialnej związaną ze świętem patronalnym parafii lub kościoła. Dzień odpustu parafialnego jest także związany z możliwością uzyskania daru duchowego jakim jest odpust zupełny, czyli darowanie wszystkich kar doczesnych za popełnione grzechy. Przez grzech bowiem zaciągamy winę wobec Boga i ponosimy karę, która w planach Bożej pedagogiki, ma pomóc nam w przezwyciężeniu zła jakie grzech w nas posiał i wyrządził.
W języku greckim przebaczyć znaczy uwolnić kogoś, puścić wolno, w hebrajskim – otulić płaszczem. Te tłumaczenia wskazują kierunek Bożego działania względem nas. Przebaczenie jest najpiękniejszym wyrazem miłości, w którym Bóg uwalnia nas od naszej winy i otacza nas swoją ojcowską troską. Bez przebaczenia człowiek staje się zgorzkniały i smutny. Dziś w dzień naszej patronki NMP Matki Odkupiciela, Bóg chce kolejny raz wybaczyć nam grzechy, którymi Go zraniliśmy, chce nas z nich podnieść i duchowo uleczyć z wszystkich grzechowych ran.
Karę można odpokutować w doczesności np. przez uczynki pokutne, uczynki miłosierdzia, czy też inne dobre czyny i modlitwy. Kościół dając możliwość zyskania w uroczystość odpustową odpustu zupełnego, wyznacza warunki jakie trzeba spełnić, aby go uzyskać. Zwyczajne warunki to: spowiedź sakramentalna, oczywiście nie musi być ona odbyta w sam odpustowy dzień, wystarczy, że w dniu odpustu jesteśmy w stanie łaski uświęcającej i możemy przyjąć komunię świętą, która jest drugim warunkiem uzyskania odpustu. Kolejnym warunkiem jest wolność od przywiązania do jakiegokolwiek grzechu oraz odmówienie modlitwy w intencjach Ojca Świętego.
Bywało w historii, że możliwość zyskania odpustu sprawiała, iż na odpust ściągała cała okolica, a dla rodzin odpust był okazją do spotkania w kościele, a później przy stole wielu pokoleń. Centralnym wydarzeniem jest zawsze suma odpustowa, którą prowadził specjalnie zaproszony kapłan.
Siostry i Bracia!
Chciejmy głęboko i w pełni duchowo przeżyć ten dzisiejszy czas łaski dawany nam przez Boga. Prośmy patronkę naszej Parafii, NMP Matkę Odkupiciela o Jej łaskawą opiekę i wstawiennictwo przed Bożym tronem.
Bardzo cieszę się, że naszym tegorocznym uroczystościom odpustowym przewodniczy ks. kan. Paweł Lipiński – pierwszy wikariusz naszej parafii, a obecnie proboszcz i budowniczy parafii pod wezwaniem Miłosierdzia Bożego w Piotrkowie Trybunalskim. Księże Pawle, chciałem powiedzieć Ci, że pamięć o Tobie i posłudze, którą tu przed laty pełniłeś jest nadal żywo i mile wspominana przez wielu parafian, którzy dzielili się ze mną swoją radością, że to właśnie ty, będziesz przewodniczył naszej tegorocznej sumie odpustowej.
Witam wszystkich kapłanów naszego dekanatu, z ks. dziekanem na czele, witam braci Bonifratrów i ojcem przeorem i ks. kapelanem. Witam ojców Kamilianów, siostry Sercanki, Służebniczki i posługujące pośród nas siostry Karolanki. Witam zaprzyjaźnione asysty z 27 łódzkich parafii i wszystkich Was bracia i siostry, którzy dziś, w tej wspaniałej świątyni, dedykowanej NMP Matce Odkupiciela, modlicie się wspólnie z nami o łaskę doświadczenia Bożego Miłosierdzia.
Co to jest odpust i kiedy mogę go otrzymać?
Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy. Dostępuje go chrześcijanin odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela zadośćuczynienie ze skarbca zasług Chrystusa i świętych. Odpust jest cząstkowy albo zupełny zależnie od tego, czy od kary doczesnej należnej za grzechy uwalnia w części czy w całości (Katechizm Kościoła Katolickiego 1471)
Dlaczego Bóg, który w sakramencie pokuty odpuszcza mi grzechy, jeszcze zachęca mnie do tego, żeby korzystać z odpustów? Czy nie wystarczy, że odpuścił mi już grzech?
Żeby dobrze zrozumieć naukę dotyczącą odpustów, musimy zauważyć, że każdy grzech ma podwójny skutek. Po pierwsze zrywa komunię człowieka z Bogiem i zamyka nam dostęp do życia wiecznego (jest to kara wieczna za grzech). Oprócz tego każdy grzech również powoduje nieuporządkowane przywiązanie do stworzeń, które wymaga oczyszczenia, albo na ziemi, albo w czyśćcu (to jest kara doczesna) (zob. KKK 1472).
Moglibyśmy zatem powiedzieć, że każdy zły czyn, grzech przez nas popełniony potrzebuje nie tylko przebaczenia Boga i człowieka, wobec którego zawiniliśmy, ale również wymaga poniesienia konsekwencji, które grzech za sobą niesie. (Bardzo mocno upraszczając: jeśli Jaś zbije szybę sąsiadce, to mimo, że dobra sąsiadka mu wybaczy, to zapewne będzie musiał ponieść jakąś karę za swój czyn).
Nasza kara doczesna, czy to przeżywana już na ziemi, czy w czyśćcu powinna więc być postrzegana przez nas jako łaska od Boga, że pozwala nam się zupełnie oczyścić i, jak pisał św. Paweł, przyoblec się w nowego człowieka, zanim staniemy w niebie w obliczu kochającego Boga. Tę naszą karę doczesną możemy również zmniejszać, bądź całkiem anulować poprzez naszą jałmużnę, dzieła miłosierdzia oraz właśnie przez odpusty.
„Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie” (Mt 16, 18n). Te słowa wypowiedziane bezpośrednio do Piotra, ale również do każdego Jego następcy, a więc Papieża, nadają mu moc odpuszczania grzechów. Bóg bowiem nie chce pozostawić człowieka w potępieniu. Nie chce również, by człowiek cierpiał, choć sprawiedliwie, za swoje grzechy.
Dlatego też Kościół ogłasza istniejące możliwości uzyskiwania odpustów. Może to czynić dla jakiejś konkretnej wspólnoty (np. zakon, parafia, diecezja) lub dla całego Kościoła powszechnego. Może to czynić na jakiś określony czas (np. na czas trwania Roku Kapłańskiego 2009/2010) lub na cały czas (np. odpust parafialny w dniu patronalnego święta można uzyskać co rok).
Wraz z udzieleniem odpustu Stolica Apostolska określa zawsze warunki jego uzyskania. Każdy bowiem chrześcijanin przez ich spełnienie okazuje własny trud i chęć otrzymana tej łaski Bożej. Wśród tych warunków może być konkretna modlitwa w dany dzień, nawiedzenie miejsca świętego lub konkretnej świątyni, konkretny uczynek miłosierdzia. Często jednak słyszymy, że odpust można uzyskać pod zwykłymi warunkami. Co wtedy należy wykonać:
1. być w stanie łaski uświęcającej;
2. wzbudzić w sobie wewnętrzną postawę całkowitego oderwania od grzechu, także powszedniego;
3. pomodlić się zgodnie z intencjami Ojca Świętego (Ojcze nasz, Wyznanie Wiary, wezwanie do Matki Bożej.
Odpust zupełny, darujący wszelkie kary doczesne, można uzyskać jedynie raz dziennie.
W przypadku niewypełnienia któregokolwiek z powyższych warunków, można uzyskać odpust cząstkowy, darujący nam część kar doczesnych.
Odpust można uzyskać za siebie lub za osobę zmarłą. Nie można go uzyskać za inną osobę żyjącą, gdyż ona sama ma szansę jeszcze zatroszczyć się o swoje zbawienie.
odpowiada: ks. Robert Szwabowicz